Dziś na naszych oczach zakończył się kolejny etap procesu, który możemy oglądać od kilku lat, a któremu na imię Lech Poznań - prawdziwy klub piłkarski. W poprzednich odcinkach Lech inwestował w siebie - kupował mądrze, mądrze też sprzedawał, a mecze w pucharach traktował jak święto, jak okazję do nauki, a nie bolesny przymus, który trzeba odbębnić, zanim będzie można wrócić do ciepłego grajdołka. Dzięki temu rozwijał się - zarabiał pieniądze, ale przede wszystkim wiedzę.
Tam, gdzie inne polskie drużyny na ogół musiały zajmować się psychologią i stanem głów swoich piłkarzy - Lech mógł zajmować się sportem. W tym sezonie wreszcie zbiera tego owoce i nawet największe nazwy nie wzbudzają w jego zawodnikach strachu, ale chęć walki. Czasem, jak w meczu z Juventusem - walki nierozstrzygniętej. Czasem - jak dziś - walki zwycięskiej.
Czy po dzisiejszym meczu - nie tylko wyniku, ale naprawdę całym meczu - można jeszcze mieć wątpliwości, że to w smutnej polskiej piłce to póki co jedyny taki klub?
Piotr Mikołajczyk
